اقدس خاوری که او را با نام هنری «خاطره پروانه» میشناسیم، در سال ۱۳۰۸ (۱۹۲۹) در تهران و در خانوادهای اهل هنر زاده شد. مادر او، پروانه، خواننده معروف سالهای نخستین قرن جاری بود که علاوه بر صدای خوش غمگنانه ای که داشت، با «نواختن» نیز بیگانه نبود. ویولن را از حسین خان اسماعیل زاده و سه تار را از رضاقلی خان نوروزیآموخته بود و پس از آشنائی با حبیب سماعی، استاد سنتور، با چم و خم این ساز نیز آشنا شده بود.مادر پروانه، در جوانی به بیماری سل درگذشت و خاطره دو سه ساله را تنها گذاشت. خاطره میگوید نخستین بار با موسیقی از طریق صفحات آواز مادر خود، آشنا شده است.
در زمان مرگ مادرش پروانه معروف (خانم موچول) که یکی از خوانندههای دوره قاجار بود ۶ یا ۷ ساله بود
وی ترانه مرا ببوس را قبل از حسن گلنراقی اجرا کرد
مرگ
خاطره پروانه که به دلیل شکستگی استخوان پا در بستر بیماری به سر میبرد، پس از تحمل هشت ماه بیماری، ساعت ۴:۳۰ بامداد روز چهارشنبه ۱۵ آبان۱۳۸۷ در سن ۷۹ سالگی در منزل خود بر اثر ایست قلبی درگذشت.